sarathkalapushpangal( the flowers in the fall)

A Poem by harishbabu

malayalam poem

നീറുന്ന ഹൃദയവും പേറി,
യുദ്ധകാഹളം മുഴങ്ങിയ സായാഹ്നത്തിൽ
താഴ്വാരങ്ങളി™േക്കിറങ്ങി,
എൻ പ്രിയപുഷ്പങ്ങൾ തേടിയ™ഞ്ഞു
കണ്ടി™്™താനും.
ദംഷ്ട്രകൾ കാട്ടിയാട്ടിടയർ ചോദിച്ചു
"മനുഷ്യാ! ഹരിതാഭമാം ഇ™കൾ
മൃതിയടഞ്ഞു,
പ്രകൃതിയും മിഴിയടച്ഛു,
നീ വൃഥാ ശരത്കാ™പുഷ്പങ്ങൾ
തേടുന്നുവോ?"
"കുടി™തകൾ മനസ്സി™ണിഞ്ഞവരെ
പറയുക
ഞാൻ സ്നേഹിച്ചൊരാ
ജനാധിപത്യത്തിന്റെ
മ™ർവള്ളികളെവിടെ?
സ്വപ്നാടനം നടത്തിയ സ്വാതന്ത്രത്തിന്റെ
നിത്യപുഷ്പങ്ങളെവിടെ?"
"ഹും പുഷ്പങ്ങൾ! കടന്നുപോകന്യദേശത്തേക്ക്!!"
" അന്യനാട്ടിൽ പോകാൻ ഞാനാര്?
എന്റെ ഭാരംചുമക്കുവാനവരാര്?
ആട്ടിപ്പായിക്കുവാൻ നീയാര്?
ഫാസിസത്തിന്റെ രണഭേരി
മുഴക്കുന്നവരെ നോക്കുക
ഇതെന്റെ സമത™ഭൂമി,
ബാ™്യക�-മാരങ്ങളിൽ പാറിപ്പറന്ന
പുണ്യഭൂമി.
സമാധാനത്തിന്റെ പതാകയേന്തി
എന്റെ ത™മുറകളിവിടെ
സ്വാതന്ത്രത്തിന്റെ വിപഞ്ചിക മീട്ടും.
അ™ത™്™ുമാ വീണാനാദങ്ങളി™™ിഞ്ഞൊരുനാൾ
ഞാൻ ആഹ്ളാദചിത്തനായി
മിഴിയടക്കും."

സഹസ്രാബ്ദങ്ങൾക്കുമപ്പുറം
കാ™ിബാന്റെ ശബ്ദം മുഴങ്ങുന്നു;
"മാന്ത്രിക ദണ്ഡിനാൽ മനസ്സിനെ
മ™ിനപ്പെടുത്തിയ പ്രൊസ്പെറോ
എൻ ജനനിതന്നാത്മാവിനെ
ചിതറിത്തെറിപ്പിച്ച്
എന്റെ പ്രയാണങ്ങളിൽ
അട്ടഹസിച്ചവനെ
നശിച്ചൊടുങ്ങി പോകാ!"

യു�-ാന്തരങ്ങളിൽ കാ™ിബാനായി
പിറവികൊള്ളുന്നു ഞാൻ
കിരാതന്റെ വേഷമണിയിച്ച് നീയെൻ
ഹൃദയത്തിൽ അടിമത്തത്തിന്റെ ചിന്തേര്
തറക്കുന്നു.

താഴ്വാരമാകെയ™ഞ്ഞു വിഷണ്ണനായ്
മണ്ണി™ാകെ വിക™മാക്കപ്പെട്ട
മൃതിയടഞ്ഞ പുഷ്പങ്ങൾ...
തകർന്ന ഹൃദയവുമായി നടക്കുമ്പോൾ
മ�-നമായിപ്പറഞ്ഞു;
"അ�-്നിയിൽ നിന്നെന്നവണ്ണമുണരണം
ജനാധിപത്യത്തിന്റെ സ്വച്ഛ
സ�-�-ന്ധികങ്ങളെ നട്ടു നനക്കണം,
സ്വാതന്ത്രത്തിന്റെ സു�-ന്ധപുഷ്പങ്ങൾ
നേടണം,
ആ പ്രക്രിയ തുടരണമെനിക്കന്ത്യനാൾ
വരേയും.

ശരത്കാ™പുഷ്പങ്ങൾ.