Ninulla

Mendimi per ty, shijon embel si nje ninulle,
Qe aq butesisht, me perkund neper endrra
E zeri yt, me vjen si tinguj sekretesh shpirti
Ashtu te perhumbura, nder gishterinj, nder tela...
 
Ngadale, heshturazi, me shfaqesh ti,
Me gjen, me zgjat doren pastaj te humb
ne tymnaje kujtimesh, ne melankoli...
dhe ashtu krejt cuditshem sic vetem ti di
me zgjon me nje ninulle, me sjell nje melodi….

Te degjoj, e ne zerin tend sfumohet gjithe c’kam...
Mbyll syte, i hap prape
Eshte thjesht nje Ninulle....