sayang

Mga ala-alang naiwan

Hindi na ako nasasaktan.
Manhid na ba aking pakiramdam?
Ang mga luha'y kaya ko ng pigilan.
Bihira ka na ding sumagi sa isipan.

Pero malungkot pa rin ako.
Nanghihinayang sa mga ala-alang ating binuo.
Hungkag pa rin ang bawat gabi at araw ko.
Ikaw pa rin ang laman ng puso.

Hindi ko pa rin magawang burahin ang mga larawan na nagpapaalala ng nakaraan.
Hindi ko pa rin magawang itapon ang mga bagay na iyong iniwan.
Paminsan minsan ko pa rin itong tinitingnan at binabalikan.
Pagkatapos pipikit at sasabihing, "sana lahat ng ito'y panaginip lang."

Oo. Katangahan! Katangahang ipunin pa at itago lahat ng makakapagpaalala sa'yo.
Pero kasi sayang eh. Ayokong biglain. Gusto ko pang namnamin. Ang proseso ng paglimot nais kong dahan dahanin.

Alam ko naman isang araw magagawa din kitang limutin. Alam ko isang araw magagawa ko ding bumitaw. Alam ko isang araw magbubura din ako ng mga larawan kasabay ng pagbubura ng sakit at hirap na nararamdaman. Alam ko isang araw mararamdaman ko ding hindi na kita mahal. Alam kong darating din 'yon isang araw. Hindi man ngayon, basta isang araw.

-genalyn caguimbal-