![]() Kung Saan Nanggagaling ang TinigA Poem by BelleMay mga umaga na ang unang kausap ay ang init sa pintuan ng araw hindi ito nagtatanong, kundi humihimlay, tulad ng paanyayang hindi binibigkas, ngunit nadarama. Hawak ko ang panulat na tila marunong sumunod sa mga hudyat na hindi pa abot ng mata. May hila sa loob, parang yapos ng umaga na hindi matanaw ng mata, ngunit nararamdaman ng bawat hakbang, at ako’y sumusunod kahit hindi tiyak ang landas. May mga salita na dumadaloy hindi mula sa isip kundi mula sa isang pook na puno ng lihim na alab, parang panawagan na hindi galing sa akin, kundi sa Kanya. At sa gitna ng paggawa, may katawan na natutong makinig, may pusong hindi naghahanap ng papuri, kundi ng kapayapaan na higit pa sa lahat ng narinig Ang gawain ay hindi akin, ako’y daluyan lamang ng isang tinig na mas malalim, mas matibay, na dumadaloy sa mas matinding pagninilay kaysa sa sarili. © 2025 Belle |
Stats
38 Views
1 Review Added on April 28, 2025 Last Updated on April 28, 2025 |