Beginning

The start of a terrifying adventure on an island of shifting creatures.

Polish:

Był rok 4420 długo po upadku cywilizacji ludzkiej, trzecia rano, jeszcze ciemno. Nieopodal krypty zakonu mrocznych jeźdźców doszło do dziwnego zjawiska. Blask księżyca padał na runiczne płyty tworząc niewyobrażalnie przerażające smugi świetlne, zanikające i zarazem rozświetlające cuchnące ciała poległych w bitwie orków. Ich oczy świeciły się niczym szmaragdy, napromieniowane nekromancją magią zwaną burżuabią. Jeden z goblińskich zwiadowców miał za zadanie dowiedzieć się co mogło skłonić Paladynów do użycia mrocznych zwojów, zawierających przerażające zaklęcia. Kinderbi przechodząc obok jednego z ciał usłyszał cichy zgrzyt, coś jak by rozwieranie starych nienaoliwionych zawiasów. Okazało się że sparciała lina podtrzymująca kryształ przy ołtarzu zaczęła się strzępić ale to nie ona wydawała ten dziwny odgłos. Goblin stanął niczym słup soli i obserwował cóż to dzieje się dokoła niego Nagle klatka piersiowa jednego z ciał leżących na ziemi zaczęła się kurczyć. To co zdarzyło się później nie śniło się nigdy żadnemu goblinowi nawet po berbeluchach. Wszystkie ciała wydały przerażający warkot a oczy, one po prostu zgasły. Kinderbi ujrzał drzewo wchodzące do wnętrza jednej z jaskiń bocznych. Był bardzo zdziwiony i zdezorientowany. Okazało się że to ork wraz ze swoim pupilem, drzewcem, uplecionym z wikliny i podarowanym od babci szamanki w prezencie. W międzyczasie na końcu krypty pojawił się na ciemno przyodziany nieznajomy. Wypowiedział on cztery niezrozumiałe dla orka i goblina słowa, po czym obrócił się na pięcie i wyszedł, znikając za wrotami wejściowymi. Słowa te : Khar, Shar, Mar, Far, były zaklęciem magii umysłu, którą posługiwali się jedynie nekromanci Czarnego Zakonu. Po tych słowach rozwścieczony goblin rzucił się na orka, uderzył go z całej siły buławą w brzuch, mimo to że był małych gabarytów Flesza odczuł uderzenie i aż skulił się z bólu. Drzewiec postanowił ochronić swego pana i pacną konarem Kinderbiego z tak dużą siłą że poleciał on kilkanaście metrów do tyłu przebijając przy tym dwa spróchniałe sarkofagi. Jego dłoń przy upadku dotknęła jedno z poległych w bitwie ciał co dało początek naznaczeniu...

English:

The year was 4420, long after the fall of human civilization, three in the morning, still dark. A strange phenomenon has occurred near the crypt of the order of the dark riders. The moonlight fell on the runic plates creating unimaginably frightening streaks of light, disappearing and at the same time illuminating the stinking bodies of the orcs killed in the battle. Their eyes shone like emeralds, irradiated with necromancy by the magic known as the bourgeoisie. One of the goblin scouts was tasked with finding out what might have prompted the Paladins to use dark scrolls containing terrifying spells. Kinderbi, as he passed one of the bodies, heard a soft creak, something like the opening of an old non-oiled hinge. It turned out that the broken rope supporting the crystal at the altar began to fray, but it was not she who made the strange noise. The goblin stood like a pillar of salt and watched what was happening around him. Suddenly, the chest of one of the bodies lying on the ground began to contract. What happened next had never been dreamed of by any goblin, not even after a drink. All the bodies made a terrifying growl, and the eyes just faded out. Kinderbi saw a tree entering one of the side caves. He was very surprised and confused. It turned out that it was an orc with his pet, a spar woven from wicker and given as a gift from the shaman's grandmother. Meanwhile, a dark-clad stranger appeared at the end of the crypt.

He spoke four words that the orc and the goblin could not understand, then pivoted on his heel and left, disappearing behind the entrance gate.

These words: Khar, Shar, Mar, Far, were a mind magic spell that only Black Order necromancers used.

After these words, the enraged goblin threw himself at the orc, hit him with all his strength in the stomach, despite the fact that he was small in size, the flash felt the blow and he crouched in pain. The tree-man decided to protect his master and with the swat branch of Kinderbi with such great force that he flew several meters back, piercing two rotten sarcophagi. When he fell, his hand touched one of the bodies killed in the battle, which gave rise to a marking ...

Author's Note

See for yourself!