pichaka pookkal

malyalam short story

പിച്ചകപ്പൂക്കൾ
*******************

പ്രിയപ്പെട്ട മനീഷാ ദീദി,

വരുവാനുള്ളത് ആഹ്™ാദത്തിന്റെയും സമാധാനത്തിന്റെയും പുതുവർഷമായിരിക്കട്ടെയെന്ന് ഹൃദയം-മായി ആശംസിക്കുകയാണ്. പൂർണ്ണ ആരോ-്യവതിയായി നിർമ്മ™മായ ആ പുഞ്ചിരിയോടുകൂടി ദീദി ഞങ്ങളുടെയടുത്തേക്ക് മടങ്ങിവരുന്ന സുദിനത്തിനായി പ്രതീക്ഷയോടെ കാത്തിരിക്കുന്നു. ദീദിയുടെ കാര്യം അജയ് ഇന്ന™െയും കൂടി ചോദിച്ചു. ഞങ്ങളുടെയെ™്™ാവരുടെയും പ്രാർത്ഥന എന്നുമുണ്ടാകും. ബാൽക്കണിയിൽ ഞങ്ങൾ തന്നെ പരിപാ™ിച്ച 'രു കൈക്കുടന്ന പിച്ചകപ്പൂക്കൾ ഇതിനോടൊപ്പം അയക്കുന്നു. ദീദിക്ക് ഏറെ ഇഷ്ടമുള്ളവയാണ™്™ോ അവ. ജീവിതത്തി™െ "രോ നിമിഷത്തേയും സർവ്വേശ്വരൻ അനു-്രഹിക്കട്ടെ.
എന്ന് ദീദിയുടെ സ്വന്തം,
കാജോ.

രാവി™ത്തെ ചെറിയൊരു ചാറ്റൽ മഴക്ക് പിന്നാ™െ നേർത്ത സൂര്യരശ്മികൾ ബാൽക്കണിയി™േക്ക് പതിക്കുമ്പോൾ, ചിത്രപ്പണികളോടു കൂടിയ പഴയ ചെമ്പ് വേയ്സിൽ പിച്ചകപ്പൂക്കൾ നിറച്ചു വയ്ക്കും. അതിന്റെ സ-രഭ്യത്തിൽ ദൂരെ തെളിമാനം നോക്കിയിരിക്കാൻ എന്തിഷ്ടമാണ്! ബി.പി.ദാദാ പറയുമായിരുന്നത് വെറുതെയോർത്തു. രാഷ്ട്രീയ പ്രക്ഷുബ്ധതകളിൽ നിന്നും പിരിമുറുക്കങ്ങളിൽ നിന്നും വീട്ടി™േക്ക് "ടിയെത്തിയിരുന്നത് മൺകൂജയി™െ തണുത്തജ™ത്തിനും വീടാകെ തങ്ങിനിൽക്കുന്ന പിച്ചകസു-ന്ധം തേടിയുമായിരുന്നുവെന്ന്. എ™്™ാ പൂക്കളേയും തനിക്കിഷ്ടമി™്™ാതെയ™്™. എന്നാൽ ഇവ ജീവിതത്തോട് ചേർന്നൊഴുകുന്ന സമാന്തര രേഖകളായി തീർന്നിരിക്കുന്നു. മനസ്സിന് ആർജ്ജവം നൽകുന്നു. ഏകാന്തതയിൽ തനിക്ക് ™ഭിക്കുന്ന നിരവധി മന്ദഹാസങ്ങളാകുന്നു. ഈ ഘട്ടത്തി™ും പ്രതീക്ഷകളെ കൈവെടിയാതെ ഹൃദയത്തോട് ചേർത്തു നിർത്താൻ സഹായിക്കുന്നു.

ദൈവമേ! കുറച്ചുകാ™ം കൂടി എനിക്കീ പൂക്കളുടെ ഭം-ിയും സു-ന്ധവും ആസ്വദിക്കാൻ കഴിയുമോ? അ™്™െങ്കിൽ വാരണാസിയിൽ, തണുത്ത കൽപ്പടവുകളി™ൂടെ -ം-യി™േക്കോടിയിറങ്ങുന്ന സൽവാറും കമ്മീസും ധരിച്ച ആ പഴയ പെൺകുട്ടിയാകുവാൻ ഇനിയൊരിക്ക™െങ്കി™ും എനിക്കാകുമോ? അതോ, നിശബ്ദയായി, മനസ്സിൽ താ™ോ™ിച്ച 'രു പിടി വേഷങ്ങളുപേക്ഷിച്ച് എ™്™ാവരോടുമായി യാത്ര പറഞ്ഞ്...

ശിശിരകാ™ത്തെ തണുത്ത സായാഹ്നങ്ങളിൽ , വാരണാസിയി™െ ക്ഷേത്രങ്ങളിൽ മന്ത്രോച്ഛാരണമുയരുമ്പോൾ കൂട്ടുകാരി ദീപാ™ിയുമൊത്ത് -ം-ാനദിയുടെ കൽപ്പടവുകളിറങ്ങുമായിരുന്നു. ചെരുപ്പുകൾ അഴിച്ച് വച്ച്, കൊ™ുസുകൾ കൊണ്ട് ശബ്ദമുണ്ടാക്കി, നദിയി™േക്കിറങ്ങി കൈകൾ കൊണ്ട് കുഞ്ഞോളങ്ങളുണ്ടാക്കും. മൺചിരാതുകളിൽ ദീപം തെളിയിക്കും. അവിടെ നിന്ന് നോക്കിയാൽ ദൂരെ ക്ഷേത്രങ്ങൾക്കുമുകളി™െ പാറിപ്പറക്കുന്ന കൊടികൾ കാണാം. ശംഖനാദം കേൾക്കാം. സൂര്യാസ്തമന സമയത്തെ ചെമ്മാനം കാണാം.

ബം-്™ാവി™ിരുന്ന് മടുക്കുമ്പോൾ ഞങ്ങൾ ക-മാരത്തിന്റെ പ്രസരിപ്പോടെ ക്ഷേത്രാങ്കണങ്ങളി™ൂടെയും ഇടത്താരകളി™ൂടെയും നടക്കും. ചി™പ്പോൾ, ദുപ്പട്ടകൾ കാറ്റിൽ പറന്ന്, ഹൃദയത്തിൽ പ്രതീക്ഷകളുമായി ആഹ്™ാദത്തോടെ "ടുകയുമായിരിക്കും.
പൂവ് വിൽക്കുന്ന ബാസന്തിമ-സി വിളിച്ചു പറയും,
" കുട്ടികളേ പൂക്കൾ വേണമെങ്കിൽ വേ-ം വരണേ.. തീരാറായിട്ടോ "

പിച്ചകമൊട്ടുകൾ കൊണ്ട് ഹാരമുണ്ടാക്കാൻ എന്നെക്കാളും വേ-മാണ് ദീപാ™ിക്ക്.

"'രു കാര്യമറിയണോ മനീ.. ഈ തെക്കേയിന്ത്യി™െ പെൺകുട്ടികളുണ്ട™്™ോ അവരീ ഹാരം ത™യിൽ ചൂടും. എന്ത് ഭം-ിയാന്നറിയോ! അവർ ക™്യാണത്തിന് എന്ത്മാത്രം പിച്ചകപ്പൂക്കളാ ത™യിൽ ചൂടുന്നത്!"

" അതേയോ?"

ദക്ഷിണേന്ത്യയി™െ, പിച്ചകപ്പൂക്കൾ നിറഞ്ഞ കടും നിറത്തി™ുള്ള ക™്യാണരാവുകളെപ്പറ്റി പറഞ്ഞ് ഞങ്ങൾ രസിക്കും.

വർഷങ്ങൾക്കിപ്പുറം കടും നിറത്തി™ുള്ള ജീവിതചിത്രങ്ങൾ മങ്ങിയിരിക്കുന്നു. പിച്ചകപ്പൂക്കളും അതിന്റെ സു-ന്ധവും അവശേഷിച്ചു. അഭ്രപാളികളിൽ എന്നപോ™െ ജീവിതത്തി™ും നിറഭേദങ്ങളുണ്ടായിരിക്കും. അഭിനയിച്ചു തീർക്കേണ്ട വേഷങ്ങളി™ും അന്തരമുണ്ടാകും. നിസ്സഹായകയായി , ആവുന്നത്ര ശക്തി സംഭരിച്ച് 'രു മഹാരോ-ത്തോട് പടപൊരുതേണ്ടി വരുന്ന ഏകാകിനിയുടെ വേഷവും അതി™ൊന്നാകാം.

അഭ്രപാളിയി™െ നിറച്ചാർത്തുകളി™്™ാതെ, അരികിൽ മന്ദഹാസം നിറഞ്ഞ മുഖങ്ങളൊന്നും കാണാനിടയി™്™ാതെ, പരിഭവങ്ങൾ പറയാനി™്™ാതെ, ഉപചാരങ്ങളെ™്™ാം മാറ്റി നിർത്തിക്കൊണ്ട് ഏകാന്തതയിൽ തെളിമാനം നോക്കിയിരിക്കുന്ന താൻ. മുർപിൽ അവ്യക്തത. കുറച്ചു പിച്ചകപ്പൂക്കൾ. അത്രമാത്രം.

ഏകാന്തതയുടെ പാരമ്യത്തിൽ മനസ്സൊന്ന് കുളിർക്കുകയാണെങ്കിൽ, അരികി™െ പുസ്തകത്താളിൽ വെറുതെ കുറിക്കാം,
" മേരോ ഹൃദയ് ധൂ™ോ ബിഹാനികോ ഫൂൽകോ രൂപ്മ താജാ ഛ്"

അമ്മ ഡൈനിം-് ഹാളിൽ നിന്നു ചോദിച്ചു,
" മനിയ തപായ് നി? അനിൽജി മുംബൈബാഠ് ഫോൺമാ ഛ്"

"ഹാജുർ മാ. താങ്ക് യു"

ഡൈനിം-് റൂമി™േക്ക് വന്ന് ഫോൺ അറ്റന്റ് ചെയ്തു. അനിൽ ജി എപ്പോഴും മ-നത്തിന് വി™ നൽകിക്കൊണ്ടാണ് സംസാരിക്കാറുള്ളത്. പക്ഷെ എപ്പോഴുമുള്ള സ്നേഹാർദ്രമായ "മനീഷാ.." എന്ന നീട്ടി വിളി. എന്തുകൊണ്ടൊ അതുണ്ടായി™്™. വാക്കുകളിൽ നിശബ്ദത നിഴ™ിച്ചിരുന്നു.

" ഹ- ആർ യൂ മനീഷാ? ഫീ™ിം-് ബെറ്റർ?"

" യെസ് അനിൽ ജി. ബെറ്റർ. മെനി താങ്ക്സ്"

"കാഠ്മണ്ഡുവിൽ വന്നു കാണാൻ മനസ്സി™്™ാഞ്ഞിട്ട™്™. എനിക്കറിയാമ™്™ൊ. ഈ ഘട്ടത്തിൽ ഏതൊരാൾക്കും ഏകാന്തത ആവശ്യമാണെന്ന്. പരിതസ്ഥിതിയോട് പൊരുത്തപ്പെടാനും. പുതിയ തയ്യാറെടുപ്പുകൾ നടത്താനും"

" അറിയാം ജി. വിളിച്ചതിന് നന്ദി. വളരെ സന്തോഷം തോന്നുന്നു"

"ട്രീറ്റ്മെന്റിനായി യൂ എസി™േക്ക് പോകുന്നതിന് മുൻപ് ഞങ്ങൾ വന്നു കാണും"

" തീർച്ചയായും വരണം അനിൽ ജി. ഏകാന്തത ആ-്രഹിക്കുമ്പോഴും, ജീവിതത്തി™ൂടെ കടന്നുപോയ എ™്™ാവരെയും ഞാൻ "ർക്കാറുണ്ട്. ന™്™ "ർമ്മകൾ സമ്മാനിച്ചവർ, ഇതുവരെയുള്ള നിമിഷങ്ങളെ സമ്പൂർണ്ണമാക്കാൻ സഹായിച്ചവർ. വീട്ടി™േക്ക് സ്വാ-തം. വാക്കുകളാണ™്™ോ മ-നത്തിന് വി™ നൽകുന്നത്. അ™്™െങ്കിൽ ഈ ഏകാന്തതയെപ്പോ™ും ഞാൻ വെറുത്തുപോകും. മാത്രവുമ™്™ ഇനി 'രു പക്ഷെ നമ്മൾ തമ്മിൽ...."

"'ന്നു മുണ്ടാകി™്™. ഏകാന്തത മനീഷയെ 'രുപാട് ഭയപ്പെടുത്തുന്നുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു. പറയേണ്ട കാര്യമി™്™െന്നറിയാം. എന്നാ™ും സൂചിപ്പിക്കുകയാണ്. ഇത്രയും തീക്ഷണമായ 'രു സ്വയം 'റ്റപ്പെട™ിന്റെ ആവശ്യമുണ്ടോ? ഫോൺ ഉപയോ-ിക്കാതെ, ട്വിറ്ററിൽ 'രു വാക്കു പോ™ും കുറിക്കാതെ. ഈ മ-നം ഞങ്ങളെയെ™്™ാവരെയും നൊമ്പരപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട് കേട്ടോ "

" അനിൽ ജി നേരത്തെ പറഞ്ഞത് ശരിയാണ്. എനിക്കെ™്™ാം ആദ്യം മുതൽ തുടങ്ങണമായിരുന്നു. നോക്കുമ്പോളെ™്™ാം എന്തുകൊണ്ടോ കൺമുന്നിൽ ഇരുട്ടായിരുന്നു. ജീവിക്കാൻ തയ്യാറെടുപ്പുകൾ വേണ്ടിവന്നു. അങ്ങനെയാണ് എ™്™ാം മാറ്റിവച്ചത്"

" ബിബിസിയിൽ നിന്നു വിളിച്ചിരുന്നു. അവർ മനീഷയെ കോൺടാക്റ്റ് ചെയ്യാൻ പ™തവണ ശ്രമിച്ചുവത്രെ. ഇൻറ്റർവ്യൂവിനും. പിന്നെയൊരു ചർച്ചക്ക് ക്ഷണിക്കാനും മറ്റുമായി. റോവൻ അട്കിൻസണൊക്കെ പങ്കെടുത്ത ചർച്ചയായിരുന്നുവെന്നാണ് കേട്ടത്. ദാറ്റ് വുഡ് ബി എൻറ്റെർടൈനിം-്"

ഇൻറ്റർവ്യൂവിന്റെ കാര്യം 'രിക്ക™വർ പറഞ്ഞിരുന്നു. അവർക്ക് ചോദിക്കാനുള്ളത് നേപ്പാൾ രാഷ്ട്രീയത്തിൽ സജീവമാകാത്തതിനെക്കുറിച്ചാവും. പിന്നെ ടാബ്™ോയിഡ്സിനെപ്പറ്റി, സ്വപ്നങ്ങളെപ്പറ്റി, ഫാഷനെപ്പറ്റി. മൂകമായ ഈ മാനസികാവസ്ഥയിൽ അതിനൊക്കെ മറുപടി പറയുന്നതിനെക്കുറിച്ചെന്ത് പറയാനാണ്. പോകണമെന്നുറച്ചതാണ്. പിന്നെയെപ്പോഴോ മനസ്സുപറഞ്ഞു വേണ്ടതി™്™ാ എന്ന്"

" കാൻസർ പരിദേവനത്തിന്റെ രോ-മ™്™ മനീഷ. വിട്ടുകൊടുക്കി™്™ായെന്ന ചെറുത്തു നിൽപ്പിന്റെയും പരിവർത്തനങ്ങളുടെയും രോ-മാണ്. നമ്മെയൊരുപാട് പഠിപ്പിക്കാനുണ്ടാകുമതിന്. പ്രതിസന്ധികൾ തരണം ചെയ്യുമെന്ന ദൃഢനിശ്ചയമാണെപ്പോഴുമുണ്ടാകേണ്ടത്"

അറിയാം ജി. പരമാവധി ധൈര്യം നിറക്കുകയാണ് ഞാനിപ്പോൾ. ജീവിതത്തി™േക്ക് തിരിച്ചുവരുമെന്ന പ്രതീക്ഷയാണിപ്പോൾ"

"കേൾക്കുന്നതിൽ വളരെ സന്തോഷമുണ്ടെനിക്ക്. വ്യക്തിപരമായ കാരണവുമുണ്ടെന്ന് കൂട്ടിക്കോളു. ഞാൻ വിളിച്ചോളാം. -ോഡ് ബ്™സ്സ് യു. ടേക് കെയർ"

" 'ന്നു ചോദിക്കാൻ മറന്നു. അനിൽ ജിയോട് ചോദിക്കണമെന്ന് പ™പ്പോഴും വിചാരിക്കും. ഡൽഹ-സിയി™േക്ക് പോകുകയുണ്ടായിട്ടുണ്ടോ അടുത്തെപ്പോഴെങ്കി™ും?"

" അടുത്തൊന്നും പോയിട്ടി™്™ മനീഷ. പോകണമെന്നുണ്ട്. പ™ തിരക്കുകൾ. എന്തെങ്കി™ും പ്രത്യേകിച്ച്?"

" കുറേനാളായി മനസ്സിൽ കടന്നുകൂടിയ ആ-്രഹമാണ്. അവിടെ 'രു രാത്രിയെങ്കി™ും കഴിച്ചു കൂട്ടണമെന്ന്. "ർമ്മകൾ പുതുക്കാനെങ്കി™ും.."

ക്™െമറ്റ് തടസ്സമാകി™്™െങ്കിൽ തീർച്ചയായും മനീഷ. 'രു ദിവസം നിശ്ചയിച്ചോളു. സന്തോഷമെയുള്ളു ഞങ്ങൾക്ക്. കുട്ടികൾക്ക് അവരുടേതായ തിരക്കുകൾ. ഞാനും സുനിതയും തീർച്ചയായുമുണ്ടാകും"

ഫോൺ വയ്ക്കുമ്പോൾ അനിൽ ജിയോട് പറഞ്ഞ കാര്യം 'ന്നുകൂടിയോർത്തു. ജീവിതത്തി™ൂടെ കടന്നു പോയവർ. ഹൃദ്യമായ നിമിഷങ്ങൾ സമ്മാനിച്ചവർ. "ർമ്മകളാണ് ജീവിതത്തി™െ ആകെ സമ്പാദ്യമെന്ന് അനിൽ ജി തന്നെ 'രിക്കൽ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. വിധി ആയുസ്സ് രചിക്കുമ്പോൾ 'ത്തുത്തീർപ്പുകൾ എന്ന നി™യിൽ സമ്മാനിക്കപ്പെടുന്ന "ർമ്മകളെക്കുറിച്ചും

കാഠ്മണ്ഡുവി™െ ബാ™്യകാ™ത്ത്, കൂടെ "ടിക്കളിച്ച് നടന്നിരുന്ന രൂപേഷ് എന്ന ബാ™നെക്കുറിച്ച് ഈയിടെയായി പ™പ്പോഴും "ർക്കാറുണ്ട്. താൻ പിച്ചവച്ച് നടത്തിച്ച അയൽപക്കത്തെ കുട്ടി. ഫ്രോക്കിന്റെ അറ്റത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ട് മുറ്റത്തെ പൂന്തോട്ടത്തി™േക്ക് കൊണ്ട് വന്ന് ചോദിക്കും,
" വെള്ളരിപ്രാവിനെ പിടിച്ചു തരുമോ ദീദി?"
അതിരാവി™െ ഉറക്കമെണീറ്റ് വീട്ടി™േക്ക് വരും,
"മ-സി മനിദീദിയെവിടെ?"

തനിക്ക് പഞ്ചതന്ത്രകഥകൾ പറഞ്ഞുതരാൻ മനിദീദി വേണം. ഇം-്™ീഷ് പാഠങ്ങൾ പഠിപ്പിക്കാനും.

" മനിദീദി ഈസോപ്പ് കഥയി™െ കുറുക്കച്ചാർ എവിടെയാ 'ളിച്ചിരിക്കണേ?"
വേ-ം പോയി മരുന്നു കഴിച്ചിട്ട് വന്നാൽ നൃത്തം വയ്ക്കുന്ന മയി™ിനെ കാണിച്ചു തരുമോ?"

ഇന്ത്യയി™േക്ക് വരാൻ നേരത്തും ചോദിച്ചു.
" മനിദീദി ഇന്ത്യയിൽ നിന്ന് വരുമ്പോൾ എന്നെയും കൂട്ടിക്കൊണ്ട് പോകുമോ?"

പിന്നീട് കാണുകയുണ്ടായിട്ടി™്™ ആ കുട്ടിയെ. ബാ™ാരിഷ്ടതകളിൽ നിന്നും ആസ്മയിൽ നിന്നും കരകയറുകയുണ്ടായി™്™ ആ പാവം. "ർമ്മകൾ വ™്™ാതെ വേദനിപ്പിക്കുന്നു.

ജീവിതത്തിൽ കുളിർമയും ആശ്വാസവും നൽകി കടന്നുപോയവർ, മുറിപ്പെടുത്ത™ുകൾ സമ്മാനിച്ചവർ. വ്യക്തികളിൽ നിന്നും വ്യക്തികളി™േക്കുള്ള ദൂരമെങ്ങനെയറിയാനാണ്? അതി™ും പ്രധാനപ്പെട്ട 'രു കാര്യമുണ്ട്. ഈയിടെയായി മനസ്സ് എപ്പോഴുമൊരു ആത്മപരിശോധനയി™േക്ക് നയിക്കപ്പെടുകയാണ്. ജീവിതത്തിൽ ആരെയെങ്കി™ും താൻ വാക്കുകളാ™ൊ പ്രവൃത്തിയാ™ോ മുറിപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ടോ എന്ന്. "ടിക്കളിച്ച കാഠ്മണ്ഡുവി™െ ബാ™്യത്തിൽ, വാരണാസിയിൽ, കൈക്കുമ്പിൾ നിറയെ പിച്ചകപ്പൂക്കൾ സമ്മാനിച്ച് വീർപ്പുമുട്ടിക്കുന്ന സ-ഹൃദങ്ങൾ നൽകിയ ഡൽഹിയിൽ, അ™്™െങ്കിൽ ഹൃദയം മുറിപ്പെടുമ്പോൾ ആരുംകാണാതെ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞ് സമാധാനിക്കാം എന്ന ജീവിത യാഥാർത്ഥ്യം പഠിപ്പിച്ച മുംബൈയിൽ. മനഃസ്സാക്ഷിയെ സുതാര്യമായി കാത്തു സൂക്ഷിക്കാൻ താൻ ശ്രമിക്കുകയായിരുന്ന™്™ോ. എന്നിട്ടും ദൈവമേ! എന്തേയിത്ര മ-നം? എന്റെ പ്രാർത്ഥനകളൊന്നും കേൾക്കാതെ..

ഡൽഹ-സിയി™േക്ക് യാത്രചെയ്യുമ്പോൾ -ൃഹാതുരത്വത്തിന്റെ അ™ച്ഛാർത്തുകളുയർന്നപ്പോളും സമ്മിശ്ര വികാരമായിരുന്നു മനസ്സിൽ.

"നോക്കൂ" സുനിതാ ജി പറഞ്ഞു
"ഈ സ്ഥ™ത്ത് നിന്നാണ് പ്രണയാതുരനായ നരേൻ സൈക്കിളോടിച്ച് പോകുന്നത്. " ഏക് ™ഡ്കി കൊ ദേഖാ തൊ ഐസാ ™-ാ. അനി™ിന്റെ അഭിനയത്തി™െ എനിക്കേറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെട്ട രം-ങ്ങളാണവ.

"ഡൽഹ-സി ഹാസ് ചെയ്ഞ്ച്ഡ് എ ™ോട്ട്"

രാത്രി തങ്ങാനായി ബുക്ക് ചെയ്ത വി™്™യുടെ മുറ്റത്ത് തീ കാഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ മനസ്സിൽ സമാനതകളി™്™ാത്ത ആഹ്™ാദം നിറയുകയായിരുന്നു. ഇത്രയും കരുത™ുള്ള സ്നേഹനിധികളായ ദമ്പതികളോട് കഴിയുമ്പോളുള്ള ഈ സന്തോഷം വേറെയുണ്ടായിട്ടി™്™. എന്തെ™്™ാമാണ് തനിക്ക് വേണ്ടിയവർ കരുതിയിരിക്കുന്നത്! ബ്™ാങ്കറ്റ്സ്, സ്പെഷ്യൽ ചെയർ, മെഡിസിൻസ്.

" മനിയക്ക് വേണ്ടതെ™്™ാം അനിൽ നേരത്തെ കരുതി വച്ചിരുന്നു. തണുപ്പിന്റെ കാര്യമറിയി™്™™്™ോ"
സുനിതാ ജി പറഞ്ഞു.

" റിം ജിം റിം ജിം" മൊബൈ™ിൽ -ാനം പ്™േചെയ്തുകൊണ്ട് ഇരുപത് വർഷം മുൻപുള്ള മനോഹരമായ "ർമ്മകൾക്ക് ജീവൻ നൽകാൻ സുനിതാ ജി ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. പൊയ്പ്പോയ "ർമ്മകളിൽ മനം നിറഞ്ഞ് കത്തിയെരിയുന്ന വിറക് കൊള്ളികളി™േക്ക് നോക്കിയിരുന്നു നരേനും രജോയും.

" 'രു കാര്യം പറയട്ടെ മനിയാ.. ഡൽഹ-സിയി™െ ആ നാളുകളിൽ അനി™ിന് ആരാധനയും അടുപ്പവുമായിരുന്നു എന്നെന്നോട് തുറന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഈ സ-ന്ദര്യത്തോട്. ഇന്ദ്രജാ™ം തീർത്തിരുന്ന ആ പുഞ്ചിരിയോട്. 'രു ചുംബനത്തിൽ നിന്നും -ാനാ™ാപനത്തിൽ നിന്നും ഉണ്ടായ അനുരാ-മാണോ എന്ന് ചോദിച്ച് ഞാനന്ന് പരിഭവം പറഞ്ഞു. എന്നാൽ അനി™ിനെ എനിക്കറിയാമ™്™ോ. എന്നോട് പറഞ്ഞ ഈ വാക്കുകൾ വേറെയാരോട് പോ™ും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവി™്™ അനിൽ. മനിയയോട് പോ™ും"

അക്കാ™ത്തെ "രോ തമാശകൾ എന്നുപറഞ്ഞ് അനിൽ ജി ചിരിച്ചു.

"എനിക്കറിയാം സുനിതാ ദീദി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ നിഷ്കളങ്കതയും ഹൃദയവിശുദ്ധിയും സിനിമാ ™ോകത്തെ ഏവർക്കുമറിയാം. അന്നും ഇന്നും. എത്രയും കരുത™ുള്ള 'രു ഭർത്താവിനെ ദീദിക്കും ™ഭിച്ചു. എന്റെ ജീവിതത്തി™െ ഏറ്റവും സന്തോഷഭരിതമായ നിമിഷങ്ങളി™ൂടെ കടന്നുപോകുകയാണ്. കഴിഞ്ഞകാ™ത്തെ മുറിപ്പെടുത്തുന്ന അനുഭവങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള വിമോചനമാണിത്. ബി.പി.ദാദാ പറയുമായിരുന്നു തിരഞ്ഞെടുപ്പുകളെ™്™ാം 'രു ക™യാണെന്ന്.രാഷ്ട്രീയത്തി™ായാ™ും ജീവിതത്തി™ായാ™ും. എന്തുകൊണ്ടോ എന്റെ തിരഞ്ഞെടുപ്പുകൾ... വിക™മാക്കപ്പെട്ട സ്വപ്നങ്ങൾ..ചി™പ്പോൾ തോന്നും ഞാൻ തോൽക്കാൻ ജനിച്ചവളാണെന്ന്"

"ഡിയർ മനിയാ ഈ വാക്കുകൾ വ™്™ാതെ നിരാശപ്പെടുത്തുന്നു. ആരു പറഞ്ഞ് മനിയ തോൽക്കാൻ ജനിച്ചവളാണെന്ന്? ഇനിയുമെത്രയോ ജീവിതം ബാക്കി നിൽക്കുന്നു. തോൽക്കുവാന™്™ തോറ്റുകൊടുക്കി™്™ എന്ന ധൈര്യമാണ് ആദ്യമാർജ്ജിക്കേണ്ടത്. ഞങ്ങളൊക്കെയുണ്ട™്™ോ അടുത്ത്. എ™്™ാത്തിനുമുപരിയായി പ്രാർത്ഥന എന്നൊന്നി™്™േ. ഈ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നത് ഞങ്ങളെ വ™്™ാതെ വേദനിപ്പിക്കുന്നുണ്ട് കേട്ടോ"

ഇ™്™ ദീദി. ഇത് സന്തോഷത്തിന്റെ കണ്ണുനീരാണ്. ഏറ്റവും സ്നേഹം നിറഞ്ഞ രണ്ടുപേരുമായി 'രു സായാഹ്നം ചെ™വിട്ടതിന്റെ ന™്™ "ർമ്മകളുമായാണ് ഞാൻ യു. എസി™േക്ക് പോകുന്നത്. എനിക്കുവേണ്ടി മാറ്റിവച്ച സമയത്തിനായി നന്ദി പറയുന്നു. ആ വ™ിയ മനസ്സുകൾക്കും. ദൈവം അനു-്രഹിക്കട്ടെ" ബ്™ാങ്കറ്റ് പുതച്ചുകൊണ്ട് സുനിതാ ദീദിയുടെ കൈയും പിടിച്ച് വി™്™യി™േക്ക് നടക്കുമ്പോൾ മനീഷാ ജി പറഞ്ഞു.
* * * * * * * *

" ഹ്യുമിഡിറ്റി കാരണം 'രു പക്ഷെ നീ™ാകാശം കാണാൻ പറ്റിയെന്ന് വരി™്™"
പൂക്കൾ നിറച്ച ഫ്™വർ ബാസ്ക്കറ്റുമായി വാർഡി™േക്ക് വരുമ്പോൾ ആശുപത്രിയി™െ മ™യാളിയായ നഴ്സ് പറഞ്ഞു.

"ട്രീറ്റ്മെന്റിനു ശേഷം ആരോ-്യം വീണ്ടെടുത്തു കഴിയുമ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ കേരളത്തി™ോട്ടൊക്കെയൊന്ന് വരി™്™േ മനീഷാ മാഡം?"

" തീർച്ചയായും സഞ്ജനാ . -ുരുവായൂരും മൂന്നാറുമൊന്നും എനിക്കന്യമ™്™™്™ോ"

പിച്ചകപ്പൂക്കളുടെ സ-രഭ്യം ഡോക്ടറിനും ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.

" ഇറ്റ്സ് റിയ™ി അമേസിം-്. ഞങ്ങളുടെ മനസ്സി™ും ഇവ സു-ന്ധം പകരുകയാണ്"

"ഡോ. ചാങ്ങ് , അങ്ങ് സാന്ത്വനവാക്കുകൾ പറയുകയാണെന്ന് എനിക്കറിയാം. സത്യത്തിൽ ഉള്ളിൽ മ-നമ™്™േ? ഏതാനും മണിക്കൂറുകൾ അ™്™െങ്കിൽ ഏതാനും ദിവസങ്ങൾ. ആയുസ്സിന്റെ ദൈർഘ്യം ഇതിനോടകം തീരുമാനിക്കപ്പെട്ട 'രു രോ-ിയോട് പറയുന്ന ആശ്വാസ വാക്കുകൾ. പരിമിതികൾക്ക് വിധേയം, മുറിപ്പെടുത്ത™ുകൾക്ക് വിധേയം എന്ന് മനസ്സിൽ രേഖപ്പെടുത്തിയ പിൻകുറിപ്പുകളുമായി"

"നോക്കൂ മിസ് മനീഷാ. മെഡിക്കൽ സയൻസിനും ഞങ്ങൾക്കും പരിമിതികളുണ്ടെന്നറിയാഞ്ഞിട്ട™്™. എങ്കി™ും ഞാൻ ദൈവത്തിൽ വിശ്വസിക്കുന്നു."രോ പ്രാവശ്യവും ഞാൻ "പ്പറേഷൻ തിയേറ്ററി™േക്ക് പോകുന്നതും പ്രാർത്ഥനയിൽ മുഴുകിയിട്ടാണ്. അത് ആത്മശക്തി നൽകുന്നു. ഭാര്യയുടെ പ്രാർത്ഥനയും ഉണ്ടെന്ന് കൂട്ടിക്കോളൂ. അവർ താങ്കളുടെ സിനിമകൾ കാണാറുണ്ട്"

"അതെയൊ. എന്റെ അന്വേഷണങ്ങൾ അറിയിക്കു. വളരെ നന്ദി"

"'ഫ്കോഴ്സ് ഐ വിൽ ഡു"

സമാശ്വാസം പകരുന്ന മുഖങ്ങൾക്കുമപ്പുറം മ-നമാണ് അനുഭവിക്കുന്നത്. തന്റെ മനസ്സിൽ, പ്രകൃതിയിൽ, ദൈവം പോ™ും അക™ം നിർണ്ണയിച്ച് മ-നം പൂകുന്നു സർജറിക്ക് ത™േന്ന് രാത്രി അനിൽ ജി വിളിച്ചപ്പോഴും കഠിനമായ 'രു നൊമ്പരത്തിന്റെ ഭീതി മനസ്സിനെ നൊമ്പരപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

"ഡോക്ടേഴ്സും സംശയം പറയുന്നു അനിൽ ജി. ദൈവം പൊറുക്കാത്ത എന്തെങ്കി™ും ഞാൻ ജീവിതത്തിൽ ചെയ്തിട്ടുണ്ടോന്നറിയി™്™. പ്രാർത്ഥനകളെ™്™ാം പാഴാകുന്നുവെന്ന തോന്നാൽ വ™്™ാതെ നോവിക്കുന്നു. 'രിക്കൽ തെളിയിച്ച മൺചെരാതുകൾ അണയുന്നതായി സ്വപ്നം കാണുന്നു"

" മനീഷ വാക്കുകൾ കൊണ്ട് വീണ്ടും വേദനിപ്പിക്കുന്നു. പ്രത്യാശയോടെ "പ്പറേഷൻ തിയേറ്ററി™േക്ക് പോകാൻ തയ്യാറായ 'രു ആത്മസുഹൃത്തിന്റെ ആഹ്™ാദം നിറഞ്ഞ വാക്കുകൾ കേൾക്കാനാണ് ഞാൻ വിളിച്ചത്. ഞങ്ങളുടെ ആശംസയും സാമീപ്യവും അറിയിക്കാനും"

"ഞാൻ നിർഭാ-്യവതിയാണ് അനിൽ ജി"

" അങ്ങനെയ™്™െന്ന് വിശ്വസിക്കാനാണെനിക്കിഷ്ടം. മനീഷയോടുള്ള സ-ഹൃദം അഭിനയത്തിനുള്ള പ്രചോദനമായിരുന്നു എനിക്ക്. 'രു പക്ഷെ സുനിതയുടെ വാക്കുകളെയെനിക്ക് നിരാകരിക്കാൻ കഴിയി™്™ായിരിക്കാം. ഇഷ്ടമായിരുന്നു.. ആ മനസ്സ്, മനസ്സുനിറയുന്ന ആ പുഞ്ചിരി. 'രുവേള അതിയായി ആ-്രഹിച്ചു ആ സാമീപ്യം. 'രു പക്ഷെ ഇപ്പോഴും... ആ-്രഹമായിരുന്നു കൈനിറയെ പിച്ചകപ്പൂക്കൾ സമ്മാനിക്കാൻ, കരം -്രഹിക്കാൻ. പ്രണയമായിരുന്നിരിക്കാം. സ്വാർത്ഥ താൽപര്യങ്ങളി™്™ാതെ പ്രകാശം പരത്തുന്ന 'രു തിരിനാളത്തോട് അതിനെ ഉപമിക്കാമെങ്കിൽ. അതുകൊണ്ട് ആ കണ്ണുകൾ നിറയുന്നത്.."

രണ്ടുപേരും മ-നത്തി™ായിരുന്നു ഏറെ നേരം.

" ഈ മ-നം എന്നെ വ™്™ാതെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നു" മനീഷ ജി പറഞ്ഞു.
" ഇനിയും എന്തൊക്കെയോ എന്നോട് പറയാൻ ബാക്കിയി™്™േ അനിൽ ഭയ്യാ.. ഇനി നമ്മൾ കാണുകയുണ്ടാവി™്™േ?"


" തീർച്ചയായും. പൂർണ്ണ ആരോ-്യത്തോടെ ഇനിയും നമ്മൾ ഡൽഹ-സിയി™േക്ക് പോകും. മധുരമാർന്ന ആ പുഞ്ചിരി കാണാൻ കഴിയുമെന്നെനിക്കുറപ്പുണ്ട്"

ബഹുമാനമാണെനിക്ക്. ആ വാക്കുകൾ സന്തോഷത്തോടെ ഹൃദയത്തിന്റെ ഉള്ളിന്റെയുള്ളിൽ സൂക്ഷിക്കുകയാണ്. വളരെ നന്ദി. ഞാൻ പോകട്ടെ"

വാക്കുകളി™െ വിടപറയൽ സ്വരം അനിൽ ജിയെ വളരെയധികം വേധനിപ്പിച്ചിരുന്നു. ഭർത്താവിന്റെ വിഷാദം നിറഞ്ഞ മ-നത്തെപ്പറ്റി സുനിതാ ജി ചോദിച്ചു.

" എനിക്കറിയാം അനി™ിപ്പോൾ ഡൽഹ-സിയി™െ നാളുകളെക്കുറിച്ചോർക്കുകയാണെന്ന്. നമ്മുടെ സാമീപ്യം മനീഷ ഇനിയും ആ-്രഹിക്കുന്നുണ്ടാകുമോ? അതിനെക്കുറിച്ചോർത്താണോ ഈ വിഷമം?"

" മനീഷയാകെ തളർന്നിരിക്കുന്നു. പ്രതീക്ഷയറ്റ വാക്കുകൾ"

"സർജറി കഴിഞ്ഞാൽ 'രു ദിവസത്തിനകം റിപ്പോർട്ട് വരി™്™േ? ബന്ധുക്കളെ™്™ാവരുമി™്™െയടുത്ത്. കൂടെ ഞങ്ങളുടെയെ™്™ാം പ്രാർത്ഥനയും"

"അവസാനമായി പറഞ്ഞ ഞാൻ പോകട്ടേയെന്ന വാക്കുകൾ വ™്™ാതെ വേദനിപ്പിക്കുന്നു. മനീഷയോടുള്ള അഭിനയം 'രു പ്രചോദനമായിരുന്നു എന്നും. എന്നി™െ ക™ ചോർന്നുപോകുന്നുവെന്ന് തോന്നുന്നു സുനി. 'രു പക്ഷെ ഇനിയവർ..."

" 'ന്ന് ധൈര്യമായിരിക്കൂ. മനീഷ നമ്മുടെ സാമീപ്യമാ-്രഹിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ തന്നെ യാത്രക്കൊരുങ്ങാം. അനി™ിന്റെ സന്തോഷം തന്നെയാണെന്റെയും. വിസാ കാ™ാവധി ഇനിയും ബാക്കിയുണ്ട™്™ോ. ടിക്കറ്റുകൾ ബുക്ക് ചെയ്യാൻ പറയട്ടേ? നാളെത്തന്നെയെത്താൻ കഴിയി™്™േ?"

പതിവി�™ുമധികം തെളിമയാർന്നൊരു നീ�™ാകാശ പ്രഭാതമായിരുന്നു അത്. സർജറി കഴിഞ്ഞ് ഏകാന്തത നിറഞ്ഞ �'ബ്സെർവേഷൻ കാബിനിൽ കിടക്കുമ്പോൾ, തനിക്ക് കരുതി വച്ചിട്ടുള്ളതിൽ തൃപ്തിപ്പെടുകയും അതുമായി സമരഞ്ജസപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നതിനെക്കുറിച്ചായിരുന്നു മനസ്സിൽ. നിത്യമായി ചെയ്യാറുള്ള പ്രാണയാമ അന്നും ചെയ്യാൻ ശ്രമിച്ചു. തന്നെ കാത്തിരിക്കുന്ന കുടുംബാങ്ങളുടെ ആശങ്കകൾക്കുമപ്പുറത്ത് �'രു നിശ്ചയദാർഢ്യം മനീഷ ജി കൈവരിച്ചിരുന്നു. വാരണാസിയിൽ, മൺചെരാതുകളിൽ ദീപം തെളിയിക്കുന്ന സന്തോഷവതിയായ പെൺകുട്ടിയെക്കുറിച്ച�™്�™, �-ം�-ാനദിയിൽ, എവിടേക്കോ �'ഴുകിയക�™ുന്ന �'രു കൈക്കുടന്ന പിച്ചകപൂക്കളെ കുറിച്ചായിരുന്നു അവർ ചിന്തിച്ചത്. പരിഭവങ്ങളൊന്നുമി�™്�™ാതെ �'രു ചെറിയ പുഞ്ചിരിയുമായി തെളിഞ്ഞ നി�™ാകാശത്ത് നോക്കിയിരുന്നപ്പോൾ മനസ്സ് പറഞ്ഞു, "അതെ. ഞാനൊരു യാത്ര പോവുകയാണ്. ജീവിതത്തിൽ കാണേണ്ടത് കാണുകയും നേടേണ്ടത് നേടുകയും ചെയ്തുവെന്ന വിശ്വാസത്തോടെ. നേടാത്തതൊന്നും എന്റേത�™്�™ എന്ന തിരിച്ചറിവോടെ.സർവ്വേശ്വരന്റെ മ�-നത്തെ ഞാൻ മനസ്സാവരിച്ചുകഴിഞ്ഞു. കൈനിറയെ പിച്ചകപൂക്കളും നിറഞ്ഞ മനസ്സോടെയും യാത്രചെയ്യണം"

എന്നാൽ അങ്ങനെയ�™്�™, ദൈവം നിരുപമ സ്നേഹത്തിന്റെയും പ്രതീക്ഷയുടേയും ഉടയ തമ്പുരാനാണെന്ന് , തനിക്ക് കരുതി വച്ചിട്ടുള്ളത് സു�-ന്ധമാർന്നൊരു പുതുജീവനാണെന്ന് മനീഷ ജി തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു . ഡോ. ചാങ്ങ് �'ബ്സെർവേഷനി�™േക്ക് �"ടി വന്നപ്പോഴായിരുന്നു അത്.

" നോക്കൂ മിസ് മനീഷ ..മ�-നിയാണെന്ന് പറഞ്ഞ ദൈവം താങ്കൾക്കെന്താണ് സമ്മാനിച്ചതെന്ന്. യു ആർ �-ോയിം�-് ടു ബി ഫ്രീ ഫ്രം കാൻസർ!! ഐ ആം ഷുവർ. ശസ്ത്രക്രിയ വിജയിച്ചു. റിപ്പോർട്ട് പോസിറ്റീവാണ്. ചികിത്സ തുടരാം. താങ്ക്സ് �-ോഡ് ആൾമൈറ്റി" അദ്ദേഹം സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.

വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞി�™്�™. �'രു യാത്രയുടെ തയ്യാറെടുപ്പുകളിൽ നിന്ന് ദൈവം സമ്മാനിച്ച ജീവനാളം ഏറ്റുവാങ്ങാൻ മനസ്സിനേറെ സമയമെടുക്കേണ്ടി വന്നു.

ആരോടൊക്കെയാണ് നന്ദി പറയേണ്ടത്. ദൈവമേ മാപ്പ്!

പുറത്ത് കാത്തുനിൽക്കുന്ന കുടുംബത്തോട് ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ചു പറയണമെന്ന് തോന്നി, താൻ ഈശ്വര ചൈതന്യം ദർശിച്ചുവെന്ന്, രോ�-വിമുക്തയായെന്ന്, കാൻസർ തനിക്കൊരുപാട് പാഠങ്ങൾ നൽകിയെന്ന്, �™ോകത്തോട് പറയാൻ തനിക്കേറെയുണ്ടെന്ന്. കാബിനി�™െ കണ്ണാടി വാതി�™ി�™ൂടെ നോക്കുമ്പോൾ ശരിക്കും അത്ഭുതപ്പെട്ടു. കൂടെ ആഹ്�™ാദവും. അനിൽ ജിയും സുനിതാ ദീതിയും. കൈ നിറയെ പിച്ചകപൂക്കളുമായി. മുഖത്ത് ആകാംക്ഷ നിറഞ്ഞ്..

കണ്ണാടി ജാ�™കത്തി�™ൂടെ താൻ ഏറെ കാണാനാ�-്രഹിച്ചിരുന്ന ഇന്ദ്രജാ�™ം തീർക്കുന്ന ആ പുഞ്ചിരി അനിൽ ജി നോക്കി കാണുകയായിരുന്നു. ആ പുഞ്ചിരിയും ഹൃദയവും വിളിച്ചുപറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു, എനിക്കായി കരുതിവച്ചിട്ടുള്ള പിച്ചകപൂക്കളേറ്റുവാങ്ങാനും മ�-നങ്ങൾക്കിടയി�™െ ഹൃദ്യമായ ആ വാക്കുകൾ കേൾക്കാനും ഞാൻ വരുമെന്ന്.

നരേന്റെയും രജ്ജോയുടേയും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞ് തുളുമ്പി. സന്തോഷത്തിന്റെ അശ്രുക്കൾ. രണ്ടുപേരുടേയും ഹൃദയങ്ങളിൽ നിന്ന് സം�-ീതസാന്ദ്രമായ ആ വരികൾ ഉയർന്നു കേട്ടു,
" ബസ് ഏക് മേം ഹൂം, ബസ് ഏക് തും ഹോ"