go to nunnery

A Story by harishbabu

memoir

ഏതാണ്ട് പത്തുവർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് ഇതുപോ�™ൊരു നവംബർ മഴക്കാ�™ത്ത്, �'രു ദിവസം ഞാൻ , അതിനും ഏറെ വർഷങ്ങൾക്ക് മുന്നെ കോളേജിൽ സഹപാഠിയായിരുന്ന റേച്ചൽ തോമസിനുമൊത്ത് �'രു ഡിന്നറിന് പോയി. എ�™്�™ാവരും റിച്ചുവെന്നും റേച്ചുമ്മയെന്നും വിളിച്ചിരുന്ന പുള്ളിക്കാരി കുറേക്കാ�™ത്തെ ഉത്തരേന്ത്യൻ/ വിദേശവാസത്തിനുശേഷം തിരുവനന്തപുരത്തേക്ക് വന്നതായിരുന്നു.

കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ പറഞ്ഞു:
' നാടാകെ മാറിയ�™്�™ോടെ ഹരി. പഴയ അംബാസിഡർ കാറുകൾ പേരിനുപോ�™ുമി�™്�™. അതുപോ�™െ പച്ച സിറ്റിഫാസ്റ്റും"

" എ�™്�™ാം മാറി"

പാർക്ക് രാജധാനിയി�™െ ബുഫെ വിഭവങ്ങൾ പ്�™േറ്റുകളിൽ വിളമ്പിക്കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ മേശപ്പുറത്തെ അരണ്ട വെളിച്ചത്തിന്നരികി�™ിരുന്നു. റേച്ച�™ിന്റെ അത്താഴത്തി�™െ �™ാളിത്യങ്ങളി�™േക്കൊന്നും എന്റെ ശ്രദ്ധ പോയി�™്�™. എനിക്കന്യമായ കുറേക്കാര്യങ്ങളുടെ ഉടമയാണ് റേച്ച�™ിപ്പോൾ. ഞാനന്ന് ആദ്യമായി കക്കയിറച്ചി പരീക്ഷിച്ചു.

അത്താഴത്തിന് മുമ്പുള്ള �™ഘു പ്രാർത്ഥനക്ക് ശേഷം കോർത്തുവച്ച കൈകളിൽ തന്നെ താടികൊടുത്തുകൊണ്ട് പുള്ളിക്കാരി മഴയെനോക്കി കുറേ നേരമിരുന്നു.

" ഈശോയെ എന്തൊരു മഴ!"

" അനിഷ ഫാമി�™ിയുമൊത്ത് വരാമെന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നതാണ്. അതുപോ�™െ സനോജും. അവസാനം മാറി" കക്കയിറച്ചി ചേർത്ത സൂപ്പ് സ്പൂൺ കൊണ്ടിളക്കിക്കൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു

" മഴയ�™്�™േ. കുഞ്ഞിനെയൊക്കെക്കൊണ്ട് എങ്ങനെ വരാനാണ്"

" ഈ രീതികളൊക്കെ മറന്നിട്ട് കാ�™ം കുറേയായി"
ചപ്പാത്തി സ്റ്റൂ ചേർത്ത് കഴിക്കുന്നതിനിടയിൽ റേച്ചൽ പറഞ്ഞു. " പോകുന്നതിന് മുമ്പ് കാണാൻ പറ്റുന്നവരെയൊക്കെ കാണാം എന്നു വച്ചിട്ടായിരുന്നു . എനിക്കധികം അവധിയി�™്�™. അപ്പ മൂന്നുപ്രാവശ്യം സ്പെഷ്യൽ റിക്വസ്റ്റ് അയച്ചിട്ടാണ് ഇത്രയും നാൾ കിട്ടിയത്. ഞാൻ ഏറ്റെടുക്കേണ്ട സ്ഥ�™ം എവിടെയാണെന്നറിയാമോ നിനക്ക്? റാഞ്ചി. ടസ്കനിയി�™േക്ക് പോകുന്നതിന് മുമ്പ് �'ന്നര വർഷത്തോളം എനിക്കവിടെയാണ് ചുമത�™"

ഞാൻ ചുമത�™കളെക്കുറിച്ച് ചോദിച്ചി�™്�™. റേച്ച�™െടുത്ത തീരുമാനത്തെക്കുറിച്ചും കോളേജാനന്തരജീവിതത്തെക്കുറിച്ചും ചോദിച്ചി�™്�™. ടസ്കനിയെക്കുറിച്ച് ചോദിച്ചു. ന�™്�™ സ്ഥ�™ം.

കഴിഞ്ഞ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചും ഭാവിജീവിതത്തെക്കുറിച്ചും റേച്ചൽ ചോദിച്ചു. വീട്ടുകാരുടെ സുഖാന്യേക്ഷണം നടത്തി.

ശപിക്കപ്പെട്ട കാ�™ാവസ്ഥയായിരുന്നിട്ടും റേച്ച�™ിന് ന�™്�™ ഉന്മേഷമുണ്ടായിരുന്നു.

" നീ ന�™്�™ പോളിം�-ാണ�™്�™ോ. �'ട്ടും മാറിയിട്ടി�™്�™. ന�™്�™ വ്യായാമം ചെയ്യേണ്ടി വരും" പുള്ളിക്കാരി ചിരിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.

" ആരെയെങ്കി�™ുമൊക്കെ കാണാറുണ്ടോ നീയ്. കോളേജിൽ പോകാറുണ്ടോ? "

" പോയിട്ട് ഇത്തിരിയായി"

" ഹോ ! എന്തൊക്കെയായിരുന്നു ആ കാ�™ം." റേച്ചൽ വീണ്ടും ചിരിച്ചു.

വിഷാദാത്മകമായ �'രു പുഞ്ചിരിയുടെ സ�-കര്യത്തിൽ ഞാൻ നാനിൽ മയൊനൈസ് പുരട്ടാൻ തുടങ്ങി.

കുഞ്ചനെക്കുറിച്ചോർത്തു. വിമൽചന്ദ്രനെക്കുറിച്ചും . അവരൊക്കെ ഇപ്പോളെവിടെയാവാം. നമ്മുടെ ഇടയിൽ പോണോ�-്രാഫി വി�™്പന നടത്തി അ�™്പം കാശുണ്ടാക്കിയിരുന്ന തുണ്ട്കുഞ്ചനും �'രുപോ�™െ പഠിപ്പിസ്റ്റും ത�™്�™ിപ്പൊളിയുമായിരുന്ന വിമ�™ും . ഞാൻ തുടങ്ങിവച്ച �'രു ത�™്�™ുകൊള്ളി ആസ്വാദനത്തിനവും അതിന്റെ അവിശുദ്ധമായ രഹസ്യസ്വഭാവവും. ഞാനാണ് അതിന്റെ സൃഷ്ടാവ്. കുഞ്ചൻ അത് കണ്ടുപിടിച്ചത് എന്റെ ഭാ�-ത്തെ പാകപ്പിഴ. അവനൊരു ദിവസം വിമ�™ിനേയും എഴുന്നെള്ളിച്ചു കൊണ്ടുവന്നു എന്നത് ഏറ്റവും വ�™ിയ തെറ്റ്. പക്ഷെ �'ന്നുമുണ്ടായി�™്�™. �'ന്നും.അനർത്ഥസംഭവങ്ങളുടെ �'രു ദിനത്തിന്റെപോ�™ും അകമ്പടിയി�™്�™ാതെ ആ കോളേജ് കാ�™ം കടന്നുപോയപ്പോൾ ഞങ്ങൾ പരാജിതരായി. ആറിത്തണുത്ത അപ്പം നിരന്തരം കഴിച്ച് മടുത്തവരെപ്പോ�™െയായിരുന്നു ഞങ്ങൾ ആ കാ�™ം പഴകിപ്പോയിരുന്നു. അതാവട്ടെ വളരെ നിസ്സാരമായും. അതിശൈത്യകാ�™ത്ത് വഴിയോരത്തു നിൽക്കുന്ന ആയിരം മരങ്ങളി�™ൊന്ന് അതിന്റെ �'രി�™ പൊഴിക്കുന്നത്രയും �™ാഘവത്തോടെ.

�'രു തരത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ പ്രേമത്തിന്റെ സാധുതയ�™്�™ കാമത്തിന്റെ ആവേശമായിരുന്നു ഞങ്ങളി�™ുണ്ടായിരുന്നത്. അതുകൊണ്ടാവാം ഞങ്ങൾ തോറ്റുപോയത്. മറ്റുള്ള രണ്ടുപേരുടേയും കാര്യം എനിക്കജ്ഞാതമാണ്. എന്നാൽ ഞാനാകട്ടെ ആകെ പടപൊരുതി വിജയിച്ചത് എന്റെ കാമനകളിൽ മാത്രമാണ്. അവസാനം പ്രേമത്തിന്റെ ദംശനമേറ്റ് ഭൂതാവിഷ്ടനാകാനിരിക്കെ ഞാൻ തോൽവി അറിഞ്ഞുതുടങ്ങി. ചിരിക്കുമ്പോൾ പാതിയടഞ്ഞ് സജ�™മാകുന്നു എന്ന് തോന്നും വിധം ദീപ്തമാകുന്ന റേച്ച�™ിന്റെ കണ്ണുകളോടാണ് ഞാനെന്നും അടിയറവ് പറഞ്ഞിരുന്നത്. ചുവന്നു തുടുത്ത മുഖക്കുരുകവിളുകളും, മൃദുവായ കൈകളും , കൊഴുത്ത് സമൃദ്ധമായ മൈ�™ാഞ്ചിമുടിയുടെ നീണ്ട ചുരുളുകളും ആ�-്രഹിച്ച് ആൺപിള്ളേരെ�™്�™ാം നടന്നു. അവളുടെ ഉമിനീരാണ് �™ോകത്തി�™െ ഏറ്റവും ശുദ്ധമായ നീരുറവയെക്കാളും ശുദ്ധമായതെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. എനിക്ക് എന്തെങ്കി�™ും ചെയ്യാനുണ്ടായിരുന്നത് എന്റെ ഫാന്റസിയിൽ മാത്രമായിരുന്നു. . ഞാനൊരു മണ്ടൻകുണാപ്പിയായിരുന്നു. എന്റെ കാമനകളുടെ പ്രതിബിംബങ്ങൾ വഹിക്കുന്ന �'രു റേച്ച�™ിനെ സൃഷ്ടിച്ച് സ്വയംഭോ�-ം ചെയ്യുന്നത് �'രു കഴിവായിട്ടാണ് ഞാൻ കരുതിയത്. രാത്രിയിൽ അവളുടെ വീടിന്റെ ബാൽക്കണിയി�™ോ മറ്റോ വ�™ിഞ്ഞുകയറി പുറകെ നിന്ന് കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്ന ഞാൻ. ഉറക്കത്തിന്റെ ആ�™സ്യം ആവാഹിച്ചഴിഞ്ഞ അവളുടെ മുടിയിൽ കൈവിര�™ുകൾ കോതുന്നു.
ന�-്നമായ കാതുകളിൽ ചുംബിച്ച് കടിക്കുന്നു കണ്ണുകളും ചുണ്ടുകളും ഞാൻ എന്നി�™േക്ക് കണ്ടുകെട്ടുന്നു. ധന്യതയോടെ തന്നെ �'രു സ്നേഹ ഭിക്ഷുകിയെ കുറച്ചു നേരത്തേക്കെങ്കി�™ും സ്വന്തമാക്കാനുള്ള പരവേശം.. റേച്ചൽ നിംഫോമാനിയാക് ആണ്. അവൾ ത�™യിണകളിൽ മുറുകെപിടിച്ചുകൊണ്ട് ഇക്കിളിപൂണ്ട് ചിരിക്കുകയും ന�-്നമായ കൈകളും കാ�™ുകളും കൊണ്ട് എന്നെ �'രു പൂട്ടി�™കപ്പെടുത്തുന്നു. �'രിക്ക�™ും മതിവരാത്തവൾ. പക്ഷെ തൃഷ്ണയും ഈ കപടകാമനകളും ചേർന്ന് എന്നെ വഞ്ചിച്ചു. സ്ഖ�™നം കഴിഞ്ഞ നിമിഷം തന്നെ എ�™്�™ാ പുരുഷൻമാരെപ്പോ�™െ ഞാൻ വിഡ്ഢിയാകുന്നു.

റേച്ചൽ പാവാടയുമുടുത്ത് കോളേജിൽ വരുന്ന ദിനങ്ങളിൽ ഞങ്ങൾ, മെയിൻ ബിൽഡിം�-ി�™െ ബ്രിട്ടീഷുകാർ ഉണ്ടാക്കിയ, കാ�™പ്പഴക്കം കൊണ്ട് വിള്ള�™ുകൾ വീണിരുന്ന മരംകൊണ്ടുള്ള പടികൾക്ക് കീഴെ �'ളിച്ചിരിക്കും. കൈകൾ കൊണ്ട് നീളൻ പാവാട തെ�™്�™ുയർത്തി പടികയറാൻ തുടങ്ങുന്നതും കാത്ത്. മെഴുകിട്ട മനോഹരമായ കാ�™ുകളും വെളുത്ത തുടകളും കാണുന്നതിന് വേണ്ടി ഉടമ്പടികളി�™േർപ്പെട്ട മോഷ്ടാക്കളെപ്പോ�™െയാണ് ഞങ്ങൾ പതുങ്ങിയിരുന്നത്. ഇരുണ്ട ആകാശത്തെ വിഭാവന ചെയ്ത് മു�-്ദധരായിക്കൊണ്ട് �'രു കുടക്കീഴി�™ാണ് ഞങ്ങൾ തങ്ങിയത്. പക്ഷെ വിദ്വേഷത്താൽ ഞങ്ങൾ പരസ്പരം കടിച്ചുകീറിയി�™്�™ . കാ�™ക്രമേണ ഞങ്ങൾ പരാജയപ്പെട്ടു. ഞാൻ തോറ്റുപോയത് തിരസ്കരണം കൊണ്ട�™്�™. അപകർഷതാബോധം കൊണ്ടാണ്.

ഡിന്നർ തീരുന്നതിന് മുൻപേ തന്നെ മഴ വീണ്ടും തുടങ്ങി. ഡെസെർട്ടി�™ൊന്നും റേച്ചൽ താ�™്പര്യം കാണിച്ചി�™്�™. ആഹാരം കഴിഞ്ഞ് ഞങ്ങൾ കുറച്ചുനേരം പ്രാർത്ഥനയിൽ മുഴുകി. കൊന്തപിടിച്ച കൈ എന്റെ നെറ്റിയിൽ വച്ച് പുള്ളിക്കാരി പ്രാർത്ഥിച്ചു. എനിക്കും അച്ഛനുമമ്മക്കും സഹോദരങ്ങൾക്കും അവരുടെ കുടുംബങ്ങൾക്കും വേണ്ടി.

"ഫോണി�™്�™�™്�™ോ. ഞാൻ വീട്ടിൽ കൊണ്ടുവിടട്ടേ സിസ്റ്ററേ" ഞാൻ ചോദിച്ചു.

" വേണ്ടടേ. ഞാനൊരു �"ട്ടോയി�™ങ്ങ് പോകാം"

സുഹൃത്തുക്കൾ ധരിച്ചിരിക്കുന്ന വസ്ത്രങ്ങൾ ഇഷ്ടപ്പെട്ടാൽ അവയുടെ ഫാഫ്റിക്സും ടെക്സ്ററ്ററും പരിശോധിക്കുന്ന �'രു സ്വഭാവമെനിക്കുണ്ട്. പ്�™ീറ്റഡ് ഹാബിറ്റിൽ പിടിച്ചു നോക്കി ഞാൻ പറഞ്ഞു :

" ന�™്�™ �™ിനൻ"

കൈകളെ തഴുകും പോ�™ത്തെ മാർദ്ദവമുണ്ടായിരുന്നു ആ തുണിക്ക്.

" ഞങ്ങൾക്ക് ഇത് പ്രത്യേകം തയ്ച്ചു തരുന്നതാണ്. മി�™ാനി�™െ ഞങ്ങളുടെ കോൺ�-്ര�-േഷനിൽ ഞങ്ങൾക്കുള്ള വസ്ത്രങ്ങൾ തുന്നുന്ന സിസ്റ്റേഴ്സ് �'രുപാടുണ്ട്. അപ്പോൾ ഞാൻ പറഞ്ഞതൊന്നും മറക്കരുത്. നീ യോ�-യും മൈൻഡ്ഫുൾനെസ്സും ശീ�™മാക്കണം. വിഷാദത്തിന് ഇതി�™ും ന�™്�™ മരുന്നി�™്�™. അടുത്ത തവണ കാണുമ്പോൾ ഇതി�™ും സന്തോഷമുള്ള മുഖം എനിക്ക് കാണണം. പിന്നെ കൂടെയൊരു കുടുംബവും. എ�™്�™ാ ജീവിതങ്ങളി�™ും പരിപൂർണ്ണതയുണ്ട്. നാം ദൈവത്തോട് കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത് അതുകൊണ്ടാണ്. അതാണ�™്�™ോ വിശ്വാസത്തിന്റെ സമ�-്രതയും"

ഞാൻ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ശരിവച്ചു.

കോളേജ്ഡേയ്ക്ക് റാമ്പിൽ നടന്ന് റേച്ചൽ പട്ടം നേടുന്നത് , ഞങ്ങൾ ഹാളിന്റെ വാതി�™ിന്നരുകിൽ നിന്ന് നോക്കിക്കണ്ടു. പരസ്പരം പുറത്തു പറയാൻ കഴിയാത്ത ഇൻഫീരിയോറിറ്റി കോംപ്�™ക്സ് കാരണം ഞങ്ങൾ തകർന്നിരുന്നു.

" എടാ . നമ്മളിതുവരെ ഭാവനയിൽ മാത്രമാണ് ജീവിച്ചത്" ഞാൻ വിമ�™ിനോട് പറഞ്ഞു.
" ഇവൾ യാഥാർത്ഥ്യത്തിനുമപ്പുറത്താണ്. വളരെ വളരെ ദൂരെ . നമ്മളെക്കാളമൊക്കെ ഏറെ ഉയരെ. നിഷ്പ്രയാസം ഇവൾ നമ്മളെ കടന്നുപോകും . റെഡ് കാർപ്പെറ്റി�™േക്ക് പോകും മുൻപ് അവളുടെ �-�-ണിന്റെ മിനുക്ക് തൊങ്ങ�™െങ്കി�™ും നമ്മുടെ മുഖത്തൊന്ന് തഴുകിയാൽ മതിയായിരുന്നു എന്ന് നമുക്ക് പറയേണ്ടി വരും"

" പോട്ടളിയാ. നമക്ക് വീണിടം വിഷ്ണു�™ോകം"

പക്ഷെ വിഷാദത്തിന്നടിമയായ ഞാൻ നീറി.
മുളപൊട്ടിത്തുടങ്ങിയിരുന്ന നനുത്ത പ്രേമം കൊണ്ടുള്ള �'രു മുറിവ് ഞാൻ അനുഭവിച്ചു. എന്നെക്കാളും പ�-രുഷമുണ്ടെന്ന് തോന്നിച്ച �'രു ഈവന്റ് മാനേജ്മെന്റ് ടീം മെമ്പർ അവളുടെ കൈ പിടിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ ഉള്ളിൽ തേങ്ങി. അതിനോടകം വായിച്ചിരുന്ന ഹാം�™െറ്റി�™െ ചി�™ വരികളി�™േക്ക് ഞാൻ സ്വയം സന്നിവേശിപ്പിച്ചു. ഹാം�™െറ്റ് �'ഫീ�™ിയയോട് പറഞ്ഞു:
" �-ോ ടു നണ്ണെറി"
ദുശാഠ്യക്കാരനായ �'രു കുട്ടി മാതാപിതാക്കളോട് ക�™ഹിച്ച് കരയുന്നതുപോ�™െ ഞാൻ ഉള്ളിൽ കരഞ്ഞ�™റി:

" ദയവായി നീ കന്യാമഠത്തി�™േക്ക് പോ. പ്�™ീസ്! പ്�™ീസ്"

പള്ളിമണിയുടെ �'രൊറ്റമുഴക്കം എവിടെനിന്നോ ഞാൻ കേട്ടു.

ഹരി